Sylwester w Wilnie, czyli sztuczne ognie bardziej... sztuczne

Ale ten czas pędzi. Czasami wydaje nam się, że dopiero co wstaliśmy od wigilijnego stołu („A może jeszcze jeden serniczek?”), a tymczasem już jedenaście razy zdążyliśmy się przewrócić nocą na drugi bok w nowym roku ;). Sylwestrowe plany mieliśmy trochę inne. Miał być wymarzony od dłuższego czasu Lwów, ale - nie do końca z naszej winy - ostatecznie wylądowaliśmy w Wilnie. Barszcz ukraiński musiał ustąpić miejsca rosołowi z kołdunami, a ruskie pierogi kibinom z baraniną (swoją drogą - genialnym!). Bynajmniej, nie żałujemy, ale co Lwów, to Lwów... Na razie musieliśmy obejść się smakiem (wybaczcie już trzecią kulinarną aluzję), co nie znaczy, że całkowicie zrezygnowaliśmy z podróży na zachodnią Ukrainę.

Wracając do Wilna. Zanim zabierzemy Was na spacer po stolicy Litwy kilka słów o tamtejszym Sylwestrze. Dużych różnic w świętowaniu nowego roku w porównaniu z Polską, i kurczącym się przez nieubłaganą globalizację światem, na Litwie nie ma. Alkohol, muzyka, tańce, alkohol, sztuczne ognie, szampan, życzenia, znowu alkohol, coraz bardziej niezdarne tańce, alkohol, kac... Pod tym względem zaskoczeń się nie spodziewaliśmy, choć mieliśmy spore oczekiwania wobec miejskiej zabawy sylwestrowej w Wilnie. Teoretyczne podstawy takiego myślenia były co najmniej dwie, za to bardzo konkretne. Po pierwsze, Wilno to stolica państwa (malutkiego, ale zawsze to państwo), więc naturalną rzeczą wydawałoby się, że noworoczna impreza na Placu Katedralnym zostanie zorganizowana z przytupem, jak na najważniejsze i największe miasto w kraju przystało. Po drugie, 1 stycznia 2015 r. Litwa oficjalnie wchodziła do strefy euro, więc teoretycznie i ten fakt powinien zostać godnie uczczony, na pohybel wszystkim, którzy twierdzili, że słabiutki lit da sobie radę w możliwym starciu ze spekulantami.

O my naiwni! Tymczasem wileński Sylwester - przypomnę raz jeszcze: cały czas piszemy o stolicy państwa - raczej nie mógłby konkurować z podobną imprezą w, dajmy na to, Radomiu. Na wspomnianym Placu Katedralnym zgromadziło się, owszem, sporo ludzi, ale nie przygotowano żadnej muzyki, fajerwerki były jakieś takie niezorganizowane (trudno było wskazać źródło tych sponsorowanych przez władze, bo sztuczne ognie nadlatywały zewsząd dookoła), a skąpa ochrona imprezy sprawiła, że świętujący imbecyle poczuli się na tyle pewnie, aby rzucać petardy w tłumie i tłuc butelki po szampanie, gdzie popadnie. Nikt do zgromadzonych nie przemówił, żaden mer, czy pani prezydent Litwy (no chyba, że nasi wschodni sąsiedzi mają szczęście nie obcowania z nadreprezentatywnością polityków w życiu publicznym - wówczas zwrócimy honor), więc plac dość szybko opustoszał. Jedynym dowodem na to, że dzieje się coś istotnego, były wyświetlane na ścianie katedry animacje obwieszczające nadejście Nowego Roku i przyjęcie euro. I chyba tylko grupie wiecznie szczęśliwych wyznawców Kryszny oraz ekipie japońskiej telewizji, która przyjechała filmować sami do końca nie wiemy co, wymienione mankamenty nie przeszkadzały ;).

Słabo? No pewnie, że słabo. Na szczęście samo Wilno wynagrodziło nam zawód przeżyty w sylwestrową noc. Aha, byśmy zapomnieli o plusie: litewskie szampany są lepsze i tańsze niż u nas ;). Jeśli kiedyś będzie mieli okazję „sylwestrzyć” się nad Niemnem, to w sklepach szukajcie takich z czarnym kotem na białej etykiecie.