Na odrapanym wraku, czyli foto-rejs po Łodzi

Łódź miastem kontrastów? Mało powiedziane. Z jednej strony zakurzony, ale zawsze, przepych Piotrkowskiej, pałac Izraela Poznańskiego, zbudowany „we wszystkich stylach”, i gwarna, kolorowa świątynia handlu w Manufakturze. Z drugiej dramatycznie zaniedbane zaułki i bramy Włókienniczej, czy Bałut, gdzie nawet zdjęcie z pochodzącym stąd Marcinem Gortatem nie uchroni cię przed dostaniem w zęby, jeśli podpadniesz charakternym tubylcom.

Łódź urosła za szybko. Od kilkunastu lat, kiedy wielki przemysł, który był motorem napędowym rozwoju miasta, jest w odwrocie, można odnieść wrażenie, że ciężar zaniedbań, przemijającej chwały i jakiś zły klimat (staram się nie uogólniać!) przytłacza Łódź na tyle, że zaraz upadnie. A może gorzej być nie może i do żadnej „pięknej” katastrofy nie dojdzie? Może mieszkańcy Łodzi wyzwolą w sobie jeszcze energię, porównywalną z tą, która towarzyszyła szalonemu rozwojowi miasta w XIX w., i wspólnymi siłami sprawią, że ich mała ojczyzna znowu wyrwie się do przodu, będąc wzorem dla innych społeczności? Pokonać tę depresję nie będzie łatwo, ale może za jakiś czas fotografom, poszukującym specyficznego łódzkiego klimatu, nie będzie już po co tutaj przyjeżdżać...

 

Na koniec Łódź "do posłuchania" :).